Zwolnienie z CIT dochodów alternatywnych spółek inwestycyjnych.

W dzisiejszym artykule chcielibyśmy przedstawić Państwu kilka podstawowych informacji na temat zwolnienia podatkowego dochodów alternatywnych spółek inwestycyjnych ze zbycia udziałów lub akcji.  Powyższą preferencję przewiduje art. 17 ust. 1 pkt 58a Ustawy CIT. Został on z początkiem 2022 r. nieznacznie znowelizowany (na korzyść podatników).

Jak przy każdym zwolnieniu, będącym wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, możliwość skorzystania także z tej preferencji obwarowana jest kilkoma wymogami koniecznymi do spełnienia.

Po analizie można stwierdzić, że dochody ASI podlegają zwolnieniu, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. spółka zbywająca posiada status ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych;
2. przedmiotem zbycia są udziały lub akcje;
3. przed dniem zbycia ASI powinna posiadać bezpośrednio nie mniej niż 5% udziałów (do 31 grudnia 2021 r. było to 10%) w kapitale spółki, której udziały są zbywane;
4. co najmniej 5 % udziałów/akcji powinno być posiadane przez ASI przed dniem zbycia nieprzerwanie przez okres 2 lat;
5. nieruchomości położone w Polsce nie mogą stanowić więcej niż 50% wartości aktywów zbywanej spółki.

Są to jedyne zdefiniowane warunki. Dają one możliwość skorzystania z przysługującego zwolnienia z opodatkowania CIT zbycia udziałów/ akcji posiadanych przez ASI. Szczególną uwagę chcielibyśmy zwrócić na punkt 3 i 4  powyższego katalogu. Z interpretacji wynika, że to one powodują najwięcej wątpliwości wśród podatników.

Co mówi ustawodawca w uzasadnieniu do projektu?

Ustawodawca w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej powyższy wymóg.Wskazał, iż ograniczenie to służy wyłączeniu ze zwolnienia tzw. inwestycji portfelowych np. w akcje notowane GPW. Podobne ograniczenie stosowane jest obecnie w zakresie zwolnienia dywidend i innych dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Dzięki wprowadzeniu takiego ograniczenia także do zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 58a Ustawy o CIT,  przepisy w zakresie zwolnień dochodów ze sprzedaży udziałów (akcji) i dochodów z udziału w zyskach będą spójne. Nie dają możliwości nadużyć. Warto także wspomnieć, że podobne rozwiązania stosowane są w innych krajach UE.

Istotną kwestią jest sposób obliczania dwuletniego okresu posiadania co najmniej 5% udziałów/akcji spółki. Okres ten obliczany jest od nabycia pakietu udziałów/akcji powodujących osiągnięcie co najmniej 5% udziału w kapitale spółki. Późniejsze transakcje (nabywanie lub zbywanie udziałów/akcji), które nie powodują zmniejszenia udziału w kapitale poniżej 5%. Zasadniczo nie wpływają na sposób obliczania dwuletniego okresu posiadania udziałów/akcji.

Wątpliwości budzi także sytuacja, gdy zbycie następuje na rzeczy kilku podmiotów w ramach kilku transakcji. Z takim problemem zgłosiła się do Dyrektora KIS (interpretacja z dnia 24 stycznia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.599.2021.1.MF) spółka akcyjna planująca taką sprzedaż.

Jakie stanowisko zaprezentował organ podatkowy?

Organ przychylił się do stanowiska wnioskodawcy. Zgodnie z którym przepisy nie określają w żaden sposób, na rzecz ilu podmiotów powinno nastąpić zbycie udziałów/akcji. Ani czy musi ono nastąpić na podstawie jednej umowy. Brak jest jakiegokolwiek ograniczenia prawa do zastosowania zwolnienia w przypadku, gdy udziały są zbywane w ramach kilku transakcji. Jednakże warunek, który dotyczy posiadania przed dniem zbycia bezpośrednio nie mniej niż 5 % udziałów/akcji w kapitale spółki, której udziały/akcje są zbywane, musi być spełniony przy każdej umowie sprzedaży.

Istotny przy tym jest fakt, że warunek posiadania nie mniej niż 5 % udziałów (akcji) w kapitale spółki, której udziały (akcje) są zbywane, oceniany jest według stanu na dzień “przed dniem zbycia”.

Zatem jeżeli zbycie powodujące utratę posiadania 5% udziałów nastąpi w kilku transakcjach, jednakże wykonanych tego samego dnia. Warunek zostaje spełniony (bezpośrednio na dzień przed dokonaniem transakcji podatnik będzie posiadał nie mniej niż 5% udziałów/ akcji w kapitale spółki, której udziały/akcje są zbywane). W takim przypadku (oczywiście przy spełnieniu pozostałych warunków) dochód uzyskany ze zbycia będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotowe zwolnienie podatkowe miało służyć jako zachęta do wspierania innowacyjności poprzez ASI. W szczególności w zakresie finansowania tzw. startupów, za pośrednictwem spółek zarejestrowanych na terenie Polski. Powinno to wpłynąć na zwiększenie ilości startupów generujących dochody, które zostaną opodatkowane podatkiem CIT w Polsce. Wprowadzone ograniczenia mają na celu przeciwdziałanie nadużyciom. Szczególną rolę odgrywają także restrykcyjne regulacje w odniesieniu do ASI przewidziane w przepisach ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Zwolnienia podatkowe są atrakcyjnym elementem planowania podatkowego. Musimy jednak podkreślić. Bezpieczne korzystanie z nich, każdorazowo musi być poprzedzone dokładną analizą indywidualnego stanu faktycznego i możliwości spełnienia wymaganych warunków.

 

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych lub rozporządzania przez nich tymi prawami wynoszą 50 proc. uzyskanego przychodu.

W praktyce oznacza to zmniejszone zaliczki na podatek dochodowy, a więc większą wartość wynagrodzenia netto!

Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że wielu programistów może korzystać z podwyższonych kosztów podatkowych… I to prawda! Jednakże jak to zazwyczaj bywa w przypadku preferencji- przepisy obwarowują prawo do skorzystania z niej pewnymi warunkami.

Dziś chcielibyśmy Państwa z nimi zapoznać 😊

Co mówią przepisy?

Z przepisów, popartych stanowiskami organów w licznych interpretacji, wynika, że aby możliwe było zastosowanie podwyższonych KUP do wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi, muszą zostać spełnione dwie kluczowe przesłanki:

1. Podatnik musi wykonywać pracę twórczą, której wynikiem jest powstanie utworu w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że to, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu korzystania z praw autorskich lub pokrewnych (lub rozporządzania tymi prawami). Jak również to czy podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą, należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W celu określenia zakresu praw autorskich należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który stwierdza, że: przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustęp drugi tego przepisu zawiera wyliczenie przykładowe utworów, które są przedmiotem prawa autorskiego. Zgodnie z jego treścią, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Czym jest działalność twórcza w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym?

Na podstawie art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50 proc. KUP stosuje się do „działalności twórczej w zakresie programów komputerowych”. Oznacza, że analizowany zwrot odnosi się do ogółu działań, które posiadają cechę nowości i są podejmowane w celu tworzenia programów komputerowych.

Wykładnia art. 22 ust. 9b i ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że działalność twórcza musi obok cechy nowości posiadać również indywidualny charakter. Tylko rezultaty takiej działalności będą bowiem mogły być uznane za utwór. Wskazówką w tym zakresie może być także odpowiedź na pytanie. Czy finalny efekt w postaci określonego dzieła jest ściśle związany z osobą jego autora i wykonany przez inną osobę mógłby przybrać zgoła odmienną postać?

Jakimi cechami powinien zatem wyróżniać się utwór?

Przydatne w tym zakresie może być także sięgnięcie do piśmiennictwa: „Utwór powinien stanowić rezultat działalności kreacyjnej, prowadząc do powstania subiektywnie nowego wytworu intelektu. Tę cechę utworu określa się niekiedy mianem oryginalności. Z tego względu nie można zakwalifikować jako utworu efektu działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej (przez przeznaczenie, materiał, wiążące schematy), pozbawiającej twórcę swobody dokonywania wyborów. Podkreślić jednocześnie trzeba, że sam przejaw działalności twórczej nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, aby wytwór charakteryzował się także indywidualnością.”
(„Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz”, red. prof. dr hab. Piotr Ślęzak Wydawnictwo: C.H.Beck rok wydania 2017 – wydanie internetowe teza 7).

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lipca 2020 r. (sygn. 0115-KDIT1.4011.399.2020.1.AW), przykładowo uznano, że pracownicy tworzą utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Gdy do zakresu ich obowiązków należy pisanie oraz modyfikacja kodów programistycznych, skryptów, aplikacji, interfejsów, tworzenie baz danych. Działalność jest związana z tworzeniem oraz modyfikacją oprogramowania. Skutkuje powstawaniem rezultatów pracy przejawiających oryginalny, indywidualny i twórczy charakter, uzewnętrzniony i zarchiwizowany w formie papierowej lub elektronicznej.

2. Fakt korzystania przez podatnika z prawa autorskiego powinien być udokumentowany. A stosunek prawny łączący pracownika i pracodawcę powinien przewidywać wypłatę wynagrodzenia należnego pracownikowi za korzystanie/przeniesienie praw autorskich

Na ten warunek chcielibyśmy zwrócić szczególną uwagę. Jego nieprawidłowa interpretacja stanowi przyczynę wielu negatywnych stanowisk organów podatkowych w zakresie możliwości zastosowania 50 proc. KUP u podatnika.

Jakie stanowisko przedstawiał NSA?

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 17 kwietnia 2019 r. (sygn. akt II FSK 1339/17): „Aby możliwe było zastosowanie podwyższonych kosztów podatkowych, koniecznym jest wykazanie, jaka część wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi przez pracodawcę stanowi honorarium za wykonanie prac o charakterze twórczym i rozporządzenie prawami autorskimi do powstałych utworów. Wynagrodzenie, do którego można zastosować KUP na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT, powinno przysługiwać pracownikowi nie z tytułu wykonywania pracy twórczej. Natomiast z tytułu przeniesienia na pracodawcę majątkowych praw autorskich do utworu stworzonego przez pracownika.”

Tak samo orzekł WSA w Poznaniu w wyroku z dnia  24.01.2018 r., (I SA/Po 831/17), podkreślając ponadto, że: „Nie jest wystarczające wyróżnienie w umowie o pracę części czasu pracy przeznaczonej na pracę twórczą. Z takiego wyróżnienia nie wynika, czy jakikolwiek utwór rzeczywiście powstał i czy w związku z jego eksploatacją wypłacono honorarium”.

Często pracodawcy zatrudniający pracowników wykonujących prace twórcze w umowie procentowo określają wynagrodzenie za wytworzone dzieło. Praktyka ta często negatywnie jest oceniana przez organy podatkowe!

Do przedstawionego zagadnienia odniósł się również dyrektor KIS.

Dyrektor KIS w wydawanych interpretacjach podkreśla, że przez wyodrębnienie honorarium nie można uznać sytuacji, w której płatnik określa je jako procent ogólnego czasu pracy pracownika (tak m.in. wskazał w interpretacji z 13 maja 2020 r., o sygn. 0115-KDIT1.4011.169.2020.1.MK). Konieczne jest zatem dokładne wyróżnienie wynagrodzenia związanego z przeniesieniem bądź korzystaniem z praw autorskich przez pracownika.

Sama rejestracja czasu pracy nad utworem i raportowanie go przez pracowników to za mało. Jak podkreślają organy- jest to czynność techniczna, która sama w sobie nie daje podstaw do zastosowania podwyższonych KUP. Czas poświęcony na wykonanie zadania nie jest odpowiednikiem udziału w prawie autorskim do utworu. A regulacje dotyczące 50 proc. kosztów wymagają związania przychodu z uzyskaniem praw autorskich i rozporządzeniem nimi (a nie z czasem pracy przeznaczonym na powstanie utworu).

Istotnym jest więc to, żeby utwór faktycznie powstał, co powinno być udowodnione oraz że za przejęcie utworu pracodawca zapłacił konkretną wartość.

Interpretacja wydana przez Ministra Finansów.

Należy przy tym wskazać, że Minister Finansów wydał również w tym zakresie interpretację ogólną (Nr DD3.8201.1.2018.), w której podkreślił, że istotne jest dysponowanie obiektywnymi dowodami potwierdzającymi stworzenie przez pracownika utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego. Przy czym dowodem może być oświadczenie pracodawcy i pracownika stwierdzające, że została wykonana praca twórcza, jeżeli określa, jaki utwór powstał. Podkreślił ponadto, że w przypadku utworu pracowniczego niezbędne jest przyjęcie tego utworu przez pracodawcę. Oznacza to wtedy ustawowe (lub umowne) rozporządzenie prawem autorskim na rzecz pracodawcy.

W kwestii metody wyliczania honorarium MF stanął na stanowisku, że ustalenie wysokości honorarium leży w zakresie swobody kontraktowej stron umowy. A żadne powszechnie obowiązujące przepisy nie regulują zasad ustalania wysokości honorarium. Ważne, by fakt uzyskania przychodu z praw autorskich i jego wysokość został odpowiednio udokumentowany. Przy czym może to zostać wykazane za pomocą każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.

Podsumowując…

Jeżeli więc wynikiem Twojej pracy twórczej są programy komputerowe (a więc utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim)- z dużym prawdopodobieństwem możesz odliczać od podstawy opodatkowania 50 proc. KUP 😊

Pamiętaj jednak, że dużą rolę pełnią w tym przypadku kwestie formalne- obowiązki dokumentacyjne i zapisy umowne. Najistotniejsze jest prawidłowe określenie honorarium za rozporządzenie prawami autorskimi, a więc wynagrodzenia za przeniesienie praw do konkretnego stworzonego utworu.

Jeżeli z kolei jesteś pracodawcą, to pamiętaj, proszę, że 50% koszty uzyskania przychodów to sposób na bez kosztową podwyżkę wynagrodzeń dla pracowników.

Wprowadziliśmy w firmach wiele systemów rozliczania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów – jeżeli chcielibyście Państwo również taki system u siebie w firmie wprowadzić – służymy wsparciem w tym zakresie i zapraszamy do kontaktu z naszą kancelarią.

 

Ulga na robotyzację a odpisy amortyzacyjne robotów zakupionych przed 1 stycznia 2022 r.

Ulga na robotyzację (o której pisaliśmy dla Państwa w tym artykule) w ekspresowym tempie zyskuje na popularności. Naturalną konsekwencją tego zjawiska są pojawiające się pytania i wątpliwości ze strony zainteresowanych nią podatników. Zauważyliśmy, że liczne z nich dobiegają od przedsiębiorców, którzy zdecydowali się usprawnić proces produkcyjny „za wcześnie”, tzn. przed 1 stycznia 2022 r. Kiedy to przedmiotowa ulga była co najwyżej w projekcie nowelizacji, ale jeszcze nie w obowiązującym porządku prawnym.

Można by powiedzieć, że „prawo nie działa wstecz”…. Zatem teoretycznie szansa na wyciągnięcie korzyści z ulgi na robotyzację przepadła. Gdyż zgodnie z przepisem art. 38eb ust. 5 ustawy o PIT: odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego. Który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Jednakże..

Organy podatkowe jednogłośnie obrały interpretację korzystną dla takich przedsiębiorców. Umożliwiając im tym samym, stosowanie ulgi na robotyzację. Wobec odpisów amortyzacyjnych, od robotów przemysłowych zakupionych także przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Należy zauważyć, że maszyny spełniające definicję robota przemysłowego zazwyczaj uznane są za środki trwałe. Od miesiąca wprowadzenia ich do ewidencji dokonywane są od ich wartości początkowej odpisy amortyzacyjne.

Stanowisko organów podatkowych – przychylne podatnikom

Z treści przywołanego wcześniej przepisu wynika, że warunkiem odliczenia od dochodu kosztu w ramach ulgi. Jest czas poniesienia danego kosztu uzyskania przychodu. Podatnik ma ponieść ten koszt, w określonym roku podatkowym począwszy od roku podatkowego. Za rok rozpoczęcia przyjmuje się 2022 r.  do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

W myśl przepisów, za koszty uzyskania przychodu – w zakresie składników majątku uznawanych za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne – uznawane są odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

A zatem, o momencie poniesienia kosztów w przypadku wydatków na zakup środka trwałego, jakim jest robot przemysłowy. Można mówić dopiero w momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego.

W związku z tym odpisy amortyzacyjne od robotów należących do podatnika – które zostały zakupione jako fabrycznie nowe – dokonywane w latach 2022 – 2026, również są uznawane za koszty uzyskania przychodu poniesione na robotyzację. Tym samym możliwe do odliczenia w nowowprowadzonej uldze na robotyzację.

Takie stanowisko zostało zaprezentowane przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej z 2 września 2022 r. (0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK), interpretacji indywidualnej z 16 sierpnia 2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW) czy interpretacji z 31 sierpnia 2022 r. (0111-KDIB1-1.4010.221.2022.2.AW).

Jest to zdecydowanie dobra wiadomość, dla wszystkich tych, którzy zdecydowali się na zakup robota, zanim ulga weszła w życie😊

W razie pojawienia się innych trudności związanych z ulgą- zapraszamy do kontaktu z naszą Kancelarią- z przyjemnością pomożemy Państwu w ich rozwiązaniu.  

Estoński CIT – a wypłata zaliczek na poczet dywidendy.

Od początku reformy estońskiego CIT dokonanej przez Polski Ład zarówno podatnicy jak i eksperci zastanawiali się, nad problematyczną kwestią wypłat zaliczek na poczet dywidendy.  W styczniu tego roku opublikowana została kontrowersyjna interpretacja (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.981.2021.4.DJ), w której organ uznał, że nie stosuje się do nich zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Chodzi tu o możliwość zastosowania mechanizmu odliczenia 70 lub 90 proc. CIT zapłaconego przez spółkę od PIT wspólnika z tytułu podzielonego zysku.  Zdaniem organu, nie można pomniejszyć PIT wspólnika o podatek uiszczony przez spółkę opodatkowaną estońskim CIT, jeśli spółka w trakcie roku wypłaci wspólnikowi zaliczki na poczet dywidendy. W takim przypadku efektywna stawka podatku (PIT+CIT) mógłby wynieść nawet 35 proc. Interpretacja dotyczyła stanu prawnego obowiązującego do końca 2021 r.

Stanowisko to wzbudziło wiele obaw i wątpliwości, jak do tego zagadnienia podejdą organy podatkowe w aktualnym stanie prawnym. Wiele Spółek przezornie postanowiło wstrzymać się z wypłatą zaliczek na dywidendę, czekając na stanowisko organu w tej kwestii… I jest!

Stanowisko KIS w aktualnym stanie prawnym

15 lipca 2022 r. Dyrektor KIS wydał interpretacje indywidualną (sygn. 0114-KDIP2-1.4011.384.2022.2.OK) na wniosek Spółki, która zamierzała wybrać ryczałt jako metodę opodatkowania. Planowała również wypłacać wspólnikom zaliczki na poczet dywidendy. Wnioskodawca zwrócił się do organu z zapytaniem, czy w przypadku wypłaty zaliczki na poczet dywidendy z zysków wypracowanych w okresie opodatkowania Ryczałtem, przysługuje mu uprawnienie do pomniejszenia zryczałtowanego podatku. Obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, o należny do zapłaty przez Spółkę Ryczałt, tj. o kwotę, o której mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT.

Dyrektor KIS potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, a tym samy rozwiał wiele wątpliwości innych Spółek opodatkowanych estońskim CIT.

Zdaniem organu, w przypadku wypłaty przez Spółkę zaliczki na poczet dywidendy z zysków wypracowanych w okresie opodatkowania Ryczałtem, możliwe jest zastosowanie mechanizmu odliczenia, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT. Dodał, że inny wniosek byłby sprzeczny z aktualnym brzmieniem art. 30a ust. 19 ustawy. Gdzie wprost jest mowa o tym, że mechanizm odliczenia w estońskim CIT dotyczy każdej wypłaty podzielonego zysku. Również zaliczek na poczet dywidendy.

Identycznie uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 2 sierpnia 2022 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.411.2022.1.GG). Twierdząc, że  w przypadku wypłaty zaliczki na poczet przyszłej dywidendy Spółka jako płatnik powinna pobrać i wpłacić 19% zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych w oparciu o art. 30a ust. 1 pkt 4 i art. 41 ust. 4ab ustawy. Jednocześnie przy obliczaniu i pobieraniu przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty zaliczki na poczet przyszłej dywidendy znajdzie zastosowanie pomniejszenie, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT.

Potwierdzenie tego stanowiska znajdziemy także w interpretacji z 1 sierpnia bieżącego roku (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.393.2022.1.KS). Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy w zakresie możliwości stosowania mechanizmu odliczenia  i odstąpił od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Podsumowując…

Trzeba przyznać, że jest to racjonalne podejście do tej kwestii. Zaliczki na poczet zysku powinny być opodatkowane na tożsamych zasadach jak sam zysk, gdyż jak wynika z art. 28m ust. 1 pkt 1 oraz art. 28 ust. 2 ustawy CIT. Wypłata zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy jest traktowana w sposób analogiczny do zysku przeznaczonego do wypłaty udziałowcom na mocy uchwały o podziale wyniku finansowego netto. Innymi słowy, można powiedzieć, że wypłata zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy mieści się w kategorii dochodu z tytułu podzielonego zysku. Nie ma zatem powodu, aby dyskryminować podatników wypłacających zaliczki, skoro stanowią one swoistą antycypację dywidendy.

Gdybyście Państwo w zakresie CIT estońskiego mieli wątpliwości – służymy pomocą.

 

Jednocześnie odwołujemy Państwa do naszego wpisu na blogu, w którym oddawaliśmy w Państwa ręce e-book dotyczący estońskiego CIT-U.

 

 

Symbol PKWiU nie jest elementem obligatoryjnym wniosku
o interpretację indywidualną.

Od początku 2022 roku wielu przedsiębiorców zmieniło formę opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Decyzje te w szczególności zdeterminowane były wielką nowelizacją przepisów. Która obniżyła stawki ryczałtu dla wielu specjalistów, czyniąc ten model opodatkowania jeszcze bardziej atrakcyjnym.

Wielokrotnie jednak wybór odpowiedniej stawki nie jest oczywisty. Bowiem zakres obowiązków nie zawsze jednoznacznie odpowiada konkretnemu symbolowi klasyfikacyjnemu PKWiU, według którego ustawodawca przyporządkował usługi do właściwych im stawek ryczałtu.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Najbezpieczniejszym sposobem uzyskania potwierdzenia, że podatnik opodatkowuje przychód, właściwą dla świadczonych usług stawką, jest uzyskanie potwierdzającej ten wybór interpretacji indywidualnej. Zapewni ona po prostu ochronę w razie ewentualnej kontroli. Często jednak zdarza się, że organ prosi o uzupełnienie wniosku o konkretny kod PKWiU świadczonych usług. Jednakże to właśnie ten element częstokroć jest sednem problemu!

Na szczęście, w ostatnim czasie po stronie podatnika opowiada się orzecznictwo, prezentujące stanowisko, zgodnie z którym, to rolą organu interpretacyjnego jest dokonanie kwalifikacji prawnej. Również w zakresie przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zdarzeń, faktów lub czynności, a taką kwalifikacją (oceną) jest także ich zaklasyfikowanie z punktu widzenia PKWiU.

Jak organ podatkowy zapatruje się na złożony wniosek z zapytaniem?

Przykładowo, w wyroku WSA w Łodzi z 20 lipca 2022 r. (sygn. I SA/Łd 431/22, LEX nr 3371401), sąd stwierdził, że: „organy podatkowe, nie zaś organy statystyczne, mając na uwadze stan faktyczny sprawy podany we wniosku o wydanie interpretacji, zakresie niezbędnym z punktu widzenia wszystkich jego elementów mogących mieć znaczenie klasyfikacyjne, powinny dokonać oceny, w jakim grupowaniu tej właśnie klasyfikacji mieszczą się czynności wykonywane i opisane przez wnioskodawcę (…) Uznanie, że wyłączną kompetencję w określaniu prawidłowej klasyfikacji statystycznej dla świadczonych przez siebie usług czy towarów ma podatnik, musiałoby skutkować pozbawieniem organu podatkowego możliwości ingerencji w takie stanowisko.”

Zgodnie zatem z powyższym, dominującym obecnie stanowiskiem, przedsiębiorca, aby uzyskać potwierdzenie, czy wybrana przez niego stawka ryczałtu jest odpowiednia, powinien we wniosku o wydanie interpretacji jedynie szczegółowo opisać rodzaj świadczonych usług/ zakres obowiązków. Na tej podstawie organ jest zobowiązany samodzielnie dokonać prawidłowej klasyfikacji statystycznej – PKWiU. Potwierdzić lub zanegować prawidłowość wybranej przez podatnika stawki ryczałtu.

Zatem wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego w rozumieniu przepisów, nie obejmuje obowiązku wskazania przez podatnika symbolu klasyfikacji statystycznej.

To zdecydowanie skróci czas potwierdzenia odpowiedniego PKWiU, gdyż okres oczekiwania obecnie na interpretację z Głównego Urzędu Statystycznego w zakresie klasyfikacji działalności to około pół roku.

Jako kancelaria pomogliśmy wielu przedsiębiorcom określić właściwą stawkę PKWiU i potwierdzić to stanowisko w Krajowej Izbie Skarbowej. Służymy wsparciem w tym zakresie i zapraszamy w razie potrzeby do kontaktu z nami.

Ulga na działalność badawczo-rozwojową w podatku dochodowym.

Od 1 stycznia 2016 roku w polskim prawie funkcjonuje ulga na działalność badawczo-rozwojową w podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych. Ulga ta wspiera innowacyjne działania przedsiębiorców i tym samym ułatwia im rozwój.

Przepisy dotyczące możliwości i zasad skorzystania z ulgi zostały kilkukrotnie modyfikowane- przy czym dokonywane zmiany były na korzyść przedsiębiorców. Kolejne zmiany w przepisach wprowadzone w 2022 roku umożliwiły korzystanie z ulgi B+R i IP Box łącznie. W obecnym stanie prawnym od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podatnik może odliczyć koszty kwalifikowane. Które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa. W rezultacie na podstawie nowych obowiązujących przepisów ulga B+R może zostać rozliczona przy ustalaniu podstawy opodatkowania IP Box. Co dotychczas było uniemożliwiane przez organy podatkowe.

Jednocześnie chcemy nadmienić, że jako kancelaria mamy duże doświadczenie w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej i IP Box. Od kilku lat realizujemy wiele zleceń dla naszych Klientów w zakresie pozyskania i rozliczenia ulgi.

Jeżeli chcieliby Państwo, więcej się dowiedzieć na temat ulgi odsyłamy Państwa na Ulga Badawczo Rozwojowa – Ewa Flor Doradztwo Podatkowe. Jest to strona specjalnie dedykowana temu tematowi.

Dla uporządkowania informacji na temat ulgi – w Państwa ręce oddajemy bezpłatny E-book, który przybliża tematy dotyczące min.:

• możliwości pozyskania ulgi,
• pojęcia kosztów kwalifikowanych,
• ewidencji podatkowej i ewidencji czasu pracy i wielu innych.

Z pewnością będzie on dla Państwa dużą dawką wartościowej wiedzy.

Zapraszamy Państwa do kontaktu z naszą kancelarią. Oferujemy kompleksowe wsparcie w zakresie całego procesu weryfikacji działalności Państwa firmy pod kątem możliwości zastosowania preferencji B+R i IP BOX.

 

Proponowane zmiany w podatku CIT i VAT.

 

Szanowni Państwo,

 

Jak już zdążyliśmy się przyzwyczaić – za chwilę czekają nas kolejne zmiany. W naszym zestawieniu do pobrania opisaliśmy najważniejsze szykujące się zmiany w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, a także podatku VAT.

Mamy nadzieję, że nasze zestawienie będzie dla Państwa pomocne, by móc przygotować się do zapowiadanych zmian😊

 

 

W obliczu wątpliwości interpretacyjnych dotyczących nowelizacji Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 2021 r. warto poświęcić nieco uwagi zwolnieniu dywidendowemu, czyli instytucji prawa podatkowego, która w polskim systemie prawnym występuje od lat, a od kilkunastu miesięcy budzi spore emocje u podatników. W dzisiejszym wpisie scharakteryzujemy opodatkowanie dywidendy, a także odpowiemy na pytanie, czym jest i komu przysługuje zwolnienie dywidendowe.

Wypłata dywidendy w spółce z o.o. i innych spółkach kapitałowych

Przez dywidendę rozumie się zysk spółki kapitałowej wypłacany podmiotom, którym przysługuje status wspólnika w określonym czasie – w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku (w przypadku spółki z o.o.) bądź w tzw. dniu dywidendy (w przypadku spółek akcyjnych i komandytowo-akcyjnych). Wysokość dywidendy wylicza się na podstawie rocznego wyniku finansowego spółki. Zysk w postaci pieniężnej bądź rzeczowej zostaje przekazany wspólnikom w terminie określonym w uchwale walnego zgromadzenia (spółka akcyjna i spółka komandytowo-akcyjna) bądź zgromadzenia wspólników (spółka z o.o.).

Podatek dochodowy od dywidendy – PIT i CIT

Dywidenda podlega opodatkowaniu z chwilą przekazania jej wspólnikowi. Jeśli zostaje wypłacona osobie fizycznej, zalicza się ją do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT). Zgodnie natomiast z art. 7b ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) w przypadku dywidend wypłacanych osobom prawnym kwotę należy uznać za przychód z zysków kapitałowych. Stawka jest stała i wynosi 19% uzyskanego przychodu. Należy przy tym pamiętać, że niezależnie od tego, czy beneficjentem dywidendy jest osoba fizyczna, czy osoba prawna, płatnikiem podatku jest spółka – to ona jest zobowiązana do pobrania i wpłacenia należności na rachunek urzędu skarbowego. Termin do uregulowania zobowiązania podatkowego mija 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek.

Czym jest zwolnienie dywidendowe?

Możemy teraz przejść do omówienia tytułowej instytucji, czyli zwolnienia dywidendowego. Ustawodawca w ustawie o podatku CIT przewidział możliwość uzyskania przez podmiot zwolnienia od opisanego wyżej podatku. Na gruncie art. 22 ust. 4 ustawy przychody z dywidend podlegają zwolnieniu od opodatkowania, jeśli spełniono łącznie następujące warunki:

• wypłacającym dywidendę jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• uzyskującym przychody z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jest spółka podlegająca w Polsce lub w innym niż Polska państwie członkowskim UE lub w innym państwie należącym do EOG, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
• spółka, która uzyskuje przychody z dywidend, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy – nieprzerwanie przez okres 2 lat (zob. art. 22 ust. 4a i 4b ustawy o CIT),
• spółka, która uzyskuje dochody z dywidend, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Zwolnienie dywidendowe a nowelizacja przepisów podatkowych z 2021 r.

Na zakończenie powróćmy jeszcze do sygnalizowanego we wstępie tematu nowelizacji i wątpliwości związanych ze zwolnieniem dywidendowym dla spółek komandytowych i jawnych. Warto przy tym zaznaczyć, że użycie terminu zwolnienie dywidendowe stanowi tak naprawdę skrót myślowy – w przypadku wymienionych spółek nie mamy bowiem do czynienia z dywidendą (ta zarezerwowana jest dla spółek kapitałowych), lecz z wypłatą zysku.

Zauważmy, że z dniem 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe oraz spółki jawne, których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, zyskały status podatników CIT. Z uwagi na to, że nie wszystkie przepisy zostały dostosowane pod względem treści do nowelizacji, pojawiły się wątpliwości interpretacyjne, które wyraźmy – dla ułatwienia – za pomocą dwóch pytań:

1. Czy zwolnienie dywidendowe obejmuje wspólników spółek komandytowych i jawnych, będących osobami prawnymi po spełnieniu przesłanek określonych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT?

2. Czy przy ocenie spełnienia warunku 2-letniego terminu, o którym mowa w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, należy wziąć pod uwagę okres sprzed uzyskania przez spółkę komandytową lub jawną statusu podatnika CIT?

W interpretacji ogólnej nr DD5.8203.2.2021 z dnia 15 grudnia 2021 r. Minister Finansów udzielił odpowiedzi twierdzącej na obydwa pytania, rozwiewając tym samym wątpliwości interpretacyjne, których źródłem były wydawane w 2021 r. interpretacje indywidualne.

Pozostajemy do Państwa dyspozycji gdybyście mieli wątpliwości co do zastosowania zwolnienia dywidendowego.

Zapraszamy do kontaktu.

Uwzględnianie w kosztach podatkowych spółki zatrzymanych zysków i dopłat wspólników.

Jesteśmy pewni,  że mało kto z Państwa zna tę ulgę, a naprawdę warto ją zastosować jeśli spełniamy warunki.  Poniżej wskazujemy Państwu, na czym polega ta ulga.                                   

Nowelizacja ustawy o CIT, z dniem 1 stycznia 2019 r., wprowadziła nowy art. 15cb, który może być szczególnie interesujący dla spółek finansowanych kapitałem własnym. Daje bowiem możliwość podwyższania kosztów uzyskania przychodów o odpowiednik kosztów finansowania dłużnego, mimo nieponoszenia tych kosztów w rzeczywistości.

Co o koszcie uzyskania przychodów mówią przepisy?

Zgodnie ze (stosunkowo) nowym przepisem, za koszt uzyskania przychodów uznaje się kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego. Obowiązuje ona w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy (1,75%- 31 grudnia 2021 r.)  powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:

• dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub
• zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

Tak obliczone koszty określane są mianem hipotetycznych kosztów finansowania kapitałem własnym. Ich rozliczenie będzie możliwe w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego, lub zapasowego. Jak również w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych. Przy czym nie jest to odliczenie nielimitowane. Ustawodawca zdecydował, że ich wysokość w roku podatkowym nie może  przekroczyć kwoty 250 000 zł.

Spójrzmy na to ze strony praktycznej… Jeżeli spółka w 2021 r. wypracowałaby zysk w wysokości 1 000 000 zł i w 2022 r. podjęłaby uchwałę o przeznaczeniu go w całości na kapitał rezerwowy, hipotetyczny koszt finansowania kapitałem własnym wyniesie 27 500 zł (1 000 000 zł x (1,75% +1%)).  Przy standardowej 19% stawce CIT, spółka zaoszczędziłaby więc 5225 zł.  Nie jest to kwota zawrotna (z racji rosnących stóp procentowych ta kwota będzie rosła). Jednakże, biorąc pod uwagę skromny katalog warunków, łatwość przeprowadzenia operacji oraz założenie systematycznego zatrzymywania zysku. Może stanowić wymierną korzyść podatkową.

O jakim jednak „skromnym katalogu warunków” mowa?

Podstawowym wymogiem dla rozpoznania kosztów jest podjęcie uchwały o przekazaniu, całego lub części zysku za dany rok na kapitał zapasowy/rezerwowy, lub uchwały o wniesieniu dopłat i ich wpłacie przez wspólników. Jednakże pomimo spełnienia tego warunku, możliwość rozliczenia kosztów z dopłat i zysków będzie wyłączona, jeżeli kwoty te przeznaczone zostaną na pokrycie straty bilansowej. Należy nadto podkreślić, że nie wystarczy samo zatrzymanie zysku w spółce. Przekazanie zysku musi nastąpić na jeden z dwóch wymienionych enumeratywnie kapitałów własnych spółki- zapasowy lub rezerwowy.

Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 7 maja 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.24.2020.3.ŚS) odmówił racji podatnikowi. Podatnik ten po podjęciu uchwały o zatrzymaniu zysku w spółce poprzez wyłączenie go od podziału, zapytał organ podatkowy o możliwość uwzględnienia tej kwoty w kosztach podatkowych.
Zdaniem organu, mimo że zgodnie z ustawą o rachunkowości zysk wyłączony od podziału pełni w kapitałach spółki taką samą rolę jak kapitał zapasowy i jest traktowany tak jak kapitał zapasowy (ich przeznaczenie może być zmienione tylko uchwałą wspólników), to przepis należy wykładać literalnie. A z literalnego brzmienia tego art. 15cb wynika, że warunkiem do skorzystania ze wskazanej w tym przepisie preferencji jest przekazanie zysku na kapitał rezerwowy. Lub zapasowy spółki, a nie jak wskazał podatnik, jedynie pełnienie przez ten zysk takiej samej roli jak kapitał zapasowy. W związku, z czym nie został spełniony warunek wynikający z przepisu.

Jaki dodatkowy warunek przewidział ustawodawca?

Ustawodawca przewidział jeszcze dodatkowy warunek. W myśl którego wypłata zysku nie może nastąpić wcześniej niż po upływie 3 lat. Licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce. W tym okresie spółka nie może również zostać przejęta w wyniku łączenia albo podziału lub też przekształcona w spółkę.

Wprowadzone rozwiązanie prowadzi do wyrównania podatkowych uprawnień związanych z finansowaniem zewnętrznym w postaci pożyczki oraz z tworzeniem kapitałów samofinansowania. Zmianę należy ocenić zdecydowanie pozytywnie. Przy zastosowaniu się do wyżej wymienionych nielicznych zasad, regulacja ta pozwoli niekiedy znacznie zmniejszyć obciążenie podatkowe. Szczególnie w przypadku spółek, które decydują się pozostawiać wypracowany zysk w spółce. Warto wziąć te kwestie pod uwagę przy podejmowaniu uchwały dotyczącej wypracowanego zysku.

Gdyby mieli Państwo jakieś wątpliwości w  tym zakresie, oczywiście służymy pomocą w ich wyjaśnieniu 😊

 

 

Programista współpracujący z software house – kto może skorzystać z IP Box?

Na początku roku wśród programistów zawrzało na wieść o treści Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 lutego 2022 r., sygn. akt. I SA/Po 500/21, w którym to Sąd odmówił skorzystania z ulgi IP Box programiście pracującemu w zespole. Pojawiły się głosy, że generalnie praca w zespole wykluczała możliwość skorzystania z IP Box przez indywidualnego programistę.

Chcielibyśmy dokładnie wyjaśnić tę kwestię i uspokoić wszystkich freelancerów, zwłaszcza pracujących dla softwarehouse- wiemy, że jest Was wśród nas sporo. 😊

Przypomnijmy zatem – dla kogo jest ulga IP Box?

Z ulgi IP Box skorzystać mogą podmioty osiągające dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są to np. patent, prawo ochronne na wzór użytkowy, ale też autorskie prawo do programu komputerowego,
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wytwarzający programy komputerowe, którzy osiągają z tego tytułu dochody można opodatkować 5% podatkiem.

Gdzie jest sedno wątpliwości?

Problem sprowadza się do kwestii, co możemy uznać za program komputerowy (tylko stwierdzenie, że przedmiotem sprzedaży/udzielenia licencji jest prawo autorskie do programu komputerowego pozwoli na skorzystanie z IP Box). W polskim porządku prawnym brak jest jednolitej definicji tego terminu. Pojęcie programu komputerowego ze względu na złożoność technologiczną bardzo trudno jest ująć w sztywne ramy legalnej definicji.

Na szczęście z pomocą przychodzą opublikowane 15 lipca 2019 r. Objaśnienia dotyczące stosowania IP Box. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. W szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe. Takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Na jakie aspekty powołuje się resort?

Resort powołuje się również na informatyczne rozumienie pojęcia programu komputerowego, którego fundamentem jest samo pojęcie „programu”. Czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Szczególnie chroniony jest kod źródłowy i kod wynikowy programu komputerowego.

Nie powinniśmy także zapominać o bogatym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W których podkreśla się, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu. Jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, tj. elementy programu jako takiego.A więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Wynika z tego zatem, że nawet jedna linijka kodu źródłowego może zostać uznana za program komputerowy, podlegający wszelkiej ochronie prawnej. Oznacza to, iż programiści tworzący nawet krótkie fragmenty kodu są twórcami kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Natomiast w doktrynie obecne jest również stanowisko, że do programów komputerowych stosuje się również zasadę wyrażoną w art. 1 ust. 3 Prawa autorskiego. Chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Jakie wnioski można wysnuć z pzredstawionych stanowisk organów?

Z powyższego można więc wnioskować, że ogromna większość programistów działających na zlecenie większych firm tworzy programy komputerowe. A więc kwalifikowane prawo własności intelektualnej będące przedmiotem ochrony prawa autorskiego, z którego dochód może podlegać preferencyjnemu opodatkowaniu 5% stawką.

Tak uznał np. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 14 czerwca 2022 r. (sygn.. 0115 KDWT.4011.198.2022.2.MS). Organ przyznał rację, że uzyskany przez programistę wykonującego zlecenia dla software house dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego oprogramowani. Które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone i rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kompleksowe przedstawienie tego zagadnienia, wymaga także spojrzenia na nie z perspektywy software house- czy te podmioty także mogą skorzystać z IP Box?

Aby odpowiedzieć na to pytanie należy przyjrzeć się zapisom umownym. Jeżeli software house ponosi wydatki na programistów zewnętrznych w ramach umów B2B, w ramach, których zakupuje oprogramowanie. Które później rozwija (czego wynikiem jest nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej) i odsprzedaje, wydatki na nabycie autorskich praw majątkowych będą pomniejszać procent przychodu, który korzysta z preferencyjnego opodatkowania IP Box.

Istotne jest zatem czy programista sprzedaje autorskie prawa majątkowe, tudzież udziela licencji (wtedy to on może skorzystać z IP Box). Zasadniczo nie wyklucza to skorzystania  z preferencyjnego sposobu opodatkowania przez software house. Jednakże wydatki poniesione na zakup kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, czyli autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego, będą  obniżały wskaźnik nexusa. Natomiast w przypadku, gdy nabywane od współpracujących programistów efekty prac nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. A software house nabywa jedynie efekty prac badawczo-rozwojowych wytworzonych przez programistę- nie ma ograniczeń w zastosowaniu IP Box przez software house.

Jakie stanowisko prezentuje w sprawie Sąd?

Przykładem potwierdzenia takiego stanowiska jest m.in. interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2020 r. (sygn.. 0111-KDIB1-3.4010.280.2020.1.IM).  Wnioskodawcą była spółka prowadząca działalność polegającą w głównej mierze na tworzeniu oprogramowania/aplikacji, oraz narzędzi testowych w zakresie rozwiązań informatycznych w postaci całkowicie nowych produktów lub poprzez ulepszanie już obecnych. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza, rozwija lub ulepsza autorskie prawo do programu komputerowego. W celu realizacji tworzenia kwalifikowanego IP, spółka współpracuje z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami. Z nabytych od nich fragmentów kodów źródłowych tworzy kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy- kwalifikowane IP. Na jeden program komputerowy spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od specjalistów. Wnioskodawca podkreślił, że jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. A każdorazowo spółka posiada prawa autorskie do rezultatów wytwarzanych przez siebie produktów (projektów w formie programów komputerowych). I ma możliwość dysponowania nimi, w szczególności ich zbywania na rzecz swoich klientów. Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy. W takiej sytuacji, przy spełnieniu pozostałych wymogów przewidzianych dla IP Box, spółka może opodatkować dochody ze zbycia/udzielenia licencji na kwalifikowane IP według preferencyjnej stawki 5%.

Skąd zatem to nieprzychylne rozstrzygnięcie Sądu?

W przywołanym wcześniej wyroku, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie o twierdzenie, iż wytwór pracy wnioskodawcy nie stanowi programu komputerowego. Warto podkreślić, o czym często zapominają podatnicy, że ani organ, ani Sąd, nie prowadzą w postępowaniu interpretacyjnym postępowania dowodowego. Opierają się  na opisie stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie błąd pojawił się już na etapie tworzenia wniosku. Wnioskodawca sam stwierdził w stanie faktycznym, że część programu komputerowego, którą tworzy sama w sobie programem komputerowym nie jest. Program komputerowy powstawał dopiero po połączeniu wszystkich elementów stworzonych przez każdego specjalistę pracującego w zespole. Jeżeli więc dany wytwór pracy programisty nie jest programem komputerowym podlegającym ochronie na podstawie odrębnych przepisów. To nie stanowi kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. A tylko dochód z takich praw może być objęty IP Box. W takiej sytuacji zrozumiałym więc jest, że organ i WSA odmówiły możliwości skorzystania przez podatnika z ulgi IP Box.

Podsumowując…

Sam fakt pracy dla software house, ale również w każdej innej formie obejmującej pracę zespołową, nie przekreśla prawa do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania IP Box. Jeżeli wynikiem naszej działalności jest program komputerowy, do którego prawa autorskie następnie zbywamy na rzecz firmy programistycznej. To przysługuje wtedy preferencyjne opodatkowanie uzyskanych z tego źródła dochodów. Oczywiście pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów przewidzianych w przepisach o IP Box. Przede wszystkim nie zapominajmy, że aby zapłacić niższy podatek, program komputerowy musi wynikać z działalności badawczo-rozwojowej. A więc nie może odnosić się do rutynowych czynności programistycznych ani prostych aplikacji czy programów napisanych w znanych już językach.

Aby mieć pewność, że  działalność kwalifikuje się do ulgi IP Box, zawsze zalecamy złożenie wniosku o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przez to, że procedura jest stosunkowo długa, część freelancerów i firm programistycznych rezygnuje ze składania  takich wniosków. Z naszego doświadczenia wynika jednak, że lepiej uzyskać indywidualną interpretację. Zapewni ona ochronę prawną i pozwala minimalizować ryzyko sporuinterpretacyjnego dotyczącącego użycia ulgi IP Box.

Jednocześnie przypominamy Pańswtu, że….

Jako Kancelaria m.in. specjalizująca się w uldze IP Box i posiadająca w tym zakresie spore doświadczenie chętnie pomożemy Państwu w przygotowaniu wniosku. Pozwoli on uzyskać Państwu pozytywną interpretację potwierdzającą możliwości preferencyjnego opodatkowania 5% stawką dochodów z Państwa działalności. Po otrzymaniu pozytywnej interpretacji przeprowadzimy Państwa również przez cały proces rozliczenia ulgi IP Box (dokumentacja i wyliczenia).

Zachęcamy Państwa do kontaktu z naszą kancelarią. 😊