W poprzednim wpisie przedstawiliśmy Państwu kilka ogólnych kwestii związanych z podatkiem u źródła. Jak więc już wiemy- podatek u źródła pobierany jest tylko od niektórych kategorii dochodów, wymienionych w ustawie lub konkretnej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO).

W dzisiejszym artykule chcielibyśmy pogłębić ten temat i pokrótce przyjrzeć się bliżej jednej z kategorii dochodów biernych- należnościom licencyjnym.

Definicja należności licencyjnych często jest przedmiotem sporów pomiędzy płatnikami a organami podatkowymi. Wynika to z faktu, że nie jest ona tożsama na gruncie polskiego ustawodawstwa wewnętrznego i UPO, które Polska zawarła z poszczególnymi krajami.

Czym są zatem należności licencyjne?

Konwencja Modelowa OECD (Konwencja), na której opiera się większość polskich UPO przez pojęcie należności licencyjnych rozumie dochód z wszelkiego rodzaju należności płacony za użytkowanie lub prawo do użytkowania:

• praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego,
• patentów,
• znaków towarowych,
• wzorów lub modeli, planów,
• tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego,
• korzystanie z doświadczenia zawodowego w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Należności licencyjne są więc związane z prawami lub majątkiem stanowiącym różne formy własności literackiej i artystycznej, elementy własności intelektualnej określone w tekście. Jak też informacje odnoszące się do zdobytego doświadczenia z dziedziny przemysłowej, handlowej i naukowej. Definicja należności licencyjnych obejmuje zarówno wynagrodzenie za ich użytkowanie, jak i prawo do ich użytkowania.

Na gruncie polskiego ustawodawstwa katalog czynności mających za przedmiot należności licencyjne, objętych obowiązkiem poboru podatku u źródła, jest znacznie szerszy. 

Dotyczy uzyskanych na terytorium Polski przychodów:

• z praw autorskich lub praw pokrewnych,
• z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw,
• z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego,
• za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego,
• za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Szczególnie warto zwrócić uwagę, że przepisy krajowe obejmują również przychody ze sprzedaży praw autorskich lub pokrewnych (które nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu art. 12 Konwencji).

Jak opodatkować należności licencyjne?

Zgodnie z Konwencją należności licencyjne podlegają opodatkowaniu w miejscu rezydencji osoby uprawnionej (beneficjenta)– nie jest więc przewidziany podatek u źródła z tego tytułu. Jednakże niektóre państwa, w tym Polska, zgłosiły zastrzeżenia do art. 12 Konwencji, rezerwując prawo potrącania podatku u źródła od należności licencyjnych.

W Polsce podatek u źródła z tytułu należności licencyjnych ustalono na poziomie 20%.  Jednakże UOP może określać podatek na poziomie niższym (lub zwolnienie) – każdorazowo należy zatem sprawdzić zapisy konkretnej UPO. Warto również  mieć na uwadze, że większość UPO zezwala na zastosowanie stawki niższej. Pod warunkiem, że odbiorcą należności licencyjnych jest osoba będąca ich rzeczywistym właścicielem (ang. beneficial owner).

Wątpliwości w zakresie poboru podatku u źródła jest wiele. Jednak w przeważającej mierze dotyczą działających w branży IT- problematyczne jest zwłaszcza opodatkowanie należności za użytkowanie oprogramowania czy usług hostingu.

W przypadku gdyby pojawiły się u Państwa związane z tym obszarem watpliwości – zachęcamy do kontaktu z naszą kancelarią – pomożemy w ich rozwiązaniu.