Bardzo często, przedsiębiorcy, celem poprawienia swojej płynności finansowej, korzystają z rozwiązania, jakim jest faktoring. Nie jest to zaskakujące- faktoring to stosunkowo prosta i łatwo dostępna forma finansowania działalności, która polega na tym, że przedsiębiorca najpierw sprzedaje towar lub usługę kontrahentowi, a następnie zbywa swoją wierzytelność faktorowi (np. bankowi bądź firmie faktoringowej) za stosowną opłatą, najczęściej z prowizją. Dzięki temu, zbywca wierzytelności, czyli faktoranta, ma możliwość otrzymania środków finansowych z tytułu dokonanej sprzedaży z odroczonym terminem płatności, w terminie wcześniejszym niż wskazany na fakturze. Nie musi więc czekać (często kilka miesięcy) na przelew od kontrahenta.

Co na to estoński CIT?

Szczególną ostrożność przy korzystaniu z formy finansowania, jaką jest faktoring, powinni zachować przedsiębiorcy opodatkowani na zasadach estońskiego CIT-u lub rozważający przejście na tę formę rozliczeń.

Wszystko przez warunek tzw. limitu przychodów pasywnych podatnika w estońskim CIT. Kryterium to przewiduje, że nie mogą skorzystać z ryczałtu od dochodów spółek podmioty uzyskujące więcej niż 50% przychodów ze źródeł pasywnych wymienionych w ustawie (art. 28j ust. 1 pkt 2 updop). Wśród nich uwzględniono również przychody ze zbycia wierzytelności.

Chociaż zasadniczo celem umowy faktoringu nie jest z perspektywy spółki zdobywającej wierzytelność uzyskiwanie dodatkowego źródła dochodu tylko zarządzanie i poprawa jej bieżącej płynności finansowej, to według aktualnej wykładni resortu finansów i organów interpretacyjnych, przychód zbycia wierzytelności występuje również w przypadku korzystania z usług faktoringu.

A zatem, do wartości przychodów pasywnych, od których zależy prawo do korzystania z estońskiego CIT, należy wliczać wartość przychodów z tytułu zbycia wierzytelności w ramach umowy faktoringu.

Oznacza to, że jeżeli przychody z tego tytułu przekroczą 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku, to podatnik nie będzie mógł korzystać z estońskiego CIT jako formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji firmy, które często korzystają z faktoringu by poprawić swoją płynność finansową mogą łatwo utracić prawo do ryczałtu od dochodów spółek.

Linia interpretacyjna w tej kwestii jest spójna, a jej wyrazem jest m.in.:

• Interpretacja indywidualna z dnia 29.12.2022 r., nr 0111-KDWB.4010.84.2022.2.AZE,
• Interpretacja indywidualna z dnia 6.06.2023 r., 0111-KDIB1-2.4010.182.2023.1.MZA,
• Interpretacja indywidualna z dnia 29.12.2022 r., nr 0111-KDWB.4010.84.2022.2.AZE.

Czy każdy rodzaj faktoringu generuje przychody ze źródeł pasywnych?

Warto także zauważyć, że z przywołanych wyżej interpretacji wynika, iż organy nie różnicują skutków podatkowych w zależności od rodzaju umowy faktoringowej. Oznacza to, że zarówno faktoring pełny jak i częściowy traktowany jest jako generujący przychód pasywny dla potrzeb estońskiego CIT-u.

Podsumowując, wszystkim przedsiębiorcom, korzystającym z usług faktoringu oraz rozliczającym się na zasadach estońskich, zalecamy utrzymanie kontroli nad uzyskiwanymi przychodami ze sprzedaży wierzytelności w drodze faktoringu. Pozwoli to na bezpieczne korzystanie z dobrodziejstw estońskiego CIT.

Natomiast w przypadku jakichkolwiek wątpliwości w kwestii estońskiego CIT- zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią. Nasi doświadczeni eksperci służą fachowym doradztwem i wsparciem, aby zapewnić Państwu pewność i zrozumienie w zakresie tych zagadnień.